Geofferd goud
Wat voelde degene die al dit goud het water in liet glijden? Pijn om zoveel munten en sieraden te moeten missen? Trots omdat het goed voelt om zo'n groot offer aan de goden te kunnen geven?
Bijna tweeduizend jaar geleden kiest iemand er bewust voor deze schat voor altijd achter te laten. Op een moerassige plek, langs een riviertje bij Beilen. En dit is niet het enige indrukwekkende offer. Rond 400 na Christus worden ook in Olst, Velp en Rhenen schatten geofferd. We kunnen het ons moeilijk voorstellen. Zou jij zoiets doen? Met het allermooiste of duurste dat je hebt?
De halsringen uit deze schat zijn absoluut bijzonder. Kijk maar eens goed naar de patronen, gemaakt met behulp van kleine stempeltjes. De stijl is Germaans. Ooit pronkte een belangrijke Germaanse man ermee.
Waarom de ringen zijn opgerold, weten we niet. Zijn ze met opzet onbruikbaar gemaakt of verbogen omdat ze anders niet in een pot of buidel pasten? De gouden ‘solidi’, munten geslagen tussen 364 en 408, hebben mooie stempels. Op dezelfde plek zijn eerder ook munten gevonden uit een andere schat. Die was waarschijnlijk nog groter!