Navigatie overslaan

Zaal van Leven en Dood

Hoe herdenken wij? 

Samen stil zijn. Samen huilen. Samen lachen. Zo nemen we vandaag afscheid van mensen die het leven verlaten. Vrienden en familie herdenken dat leven en delen hun verdriet met elkaar. Daarna volgt de begrafenis of crematie. We geven de overledene een plekje dat je kunt blijven bezoeken om zo te blijven herinneren.  En dan moeten we terug, het gewone leven in. Met pijn in het hart en een brok in de keel. De rest van de wereld gaat door, alsof er niets is gebeurd. 

  • Zaal van Leven en Dood

    Hoe herdenken wij? 

    Samen stil zijn. Samen huilen. Samen lachen. Zo nemen we vandaag afscheid van mensen die het leven verlaten. Vrienden en familie herdenken dat leven en delen hun verdriet met elkaar. Daarna volgt de begrafenis of crematie. We geven de overledene een plekje dat je kunt blijven bezoeken om zo te blijven herinneren.  En dan moeten we terug, het gewone leven in. Met pijn in het hart en een brok in de keel. De rest van de wereld gaat door, alsof er niets is gebeurd. 

    Afscheid nemen en herdenken doen wij in kleine kring. De samenleving trekt zich er weinig van aan. In de prehistorie was dit anders. De hele gemeenschap deelde mee in het verlies, het afscheid en het herdenken. Iedereen kwam hiervoor samen bij grote statige monumenten: de hunebedden.* Er werden rituelen uitgevoerd om de dood een plek te geven in het leven.   

    Ervaar je verlies anders als de hele samenleving meedoet? Wat kunnen wij leren van de hunebedbouwers?   

    * Weet je dat het grootste hunebed van Nederland in Borger staat? Scan de QR-code en ga op ontdekking in Drenthe.  

Ont­dek Drenthe